EGİTİMDE 3D YAZICI TEKNOLOJİSİNİN KULLANIMI
3 boyutlu (3D) yazıcı teknolojisini birçok alanda kullanmak mümkün. Endüstriyel imalat, tıp ve sağlık,
havacılık ve uzay, mimarlık ve inşaat, askeri uygulamalar, tekstil, gıda, eğitim ve diğer birçok alan buna örnek
olarak verilebilir. Eğitim başlığı 3 boyutlu (3D) yazıcılar için stratejik bir öneme sahiptir. İnteraktif olarak
geçen, mekanik ve teknik derslerdeki yaratıcılığın arttırılmasında önemli bir araç olarak görülmektedir.
Bu
teknolojinin eğitim ortamında etkin bir şekilde kullanımı ile çok farklı alanlarda farklı deneyimler
yaşanabilmektedir. İlköğretimden üniversiteye kadar, okullar kullanılan 3D yazıcılar güven arttıran ve
öğrencilerin hayal gücünü artıran yeni ve yeni öğrenme fırsatları sunan bir teknolojidir. Bu teknoloji eleştirel
düşünme açısından paradigmayı değiştirirken, öğrencileri mantık ve mantık kullanarak sorunları çözen fiziksel
nesneler yaratma yetkisi vermektedir. Etkileşimli, mekanik ve teknik dersler oluşturmak için bazı okulda 3D
baskı teknolojileri kullanılmaktadır. Bu, genç akıllara ilham vererek ve öğrenmeyi daha eğlenceli hale
getirmektedir. Mimarlık eğitimi, sanat eğitimi, biyoloji eğitimi, kimya eğitimi, jeoloji eğitimi, tarih eğitimi,
matematik eğitimi, bilim ve mühendislik eğitimi gibi alanlarda 3D yazıcı teknolojilerinin kullanımı
görülmektedir.
1950'lerde yaygın olarak tepegöz ve slaytlar üzerinden anlatılan matematik, fizik vb. dersler, 1970'lerin
ortalarına gelindiğinde yeni teknolojiler ile farklı bir öğrenme yapısına kavuşmuştur. Günümüze değin gelişerek
devam eden bilgisayar, projeksiyon vb. teknolojilerin yanına artık eğitim alanı için yeni bir teknoloji olan 3D
yazıcılar da dahil olmuştur.
3D baskı, özellikle havacılık ve savunma sektörleri ile popüler olan prototipleme ve üretim için iyi kurulmuş bir
endüstriyel teknolojidir. Eklemeli imalat olarak da bilinen 3D baskı, katı bir 3D nesnenin dijital bilgisayar
destekli tasarım (CAD) dosyasından yapılması işlemidir. Yazıcı, son nesne oluşturuluncaya kadar art arda
malzeme katmanları ekler. CNC vb. teknolojilerde katı bir bloktan parça uzaklaştırma prensibi kullanılırken 3D
yazmada tam tersine üst üste katı ekleme prensibi ile üretim yapılmaktadır. 3D yazma sürecinde, minimum atık
malzeme ile hızlı bir üretim, tasarım esnekliği ve kullanıcıların düşük maliyetle tasarım nesneleri
üretebilmelerine olanak vermektedir. Günümüzde özellikle Avrupa’daki okulların birçoğu 3D baskı projeleri
geliştirmekte ve bu da öğrencilerin ders motivasyonunu arttırmaktadır.
3D yazıcıların yeni teknolojiler ve daha az maliyetle üretilmesiyle kullanım alanında büyük bir gelişme
yaşanmıştır. Büyük miktarda yatırım yapmadan yaklaşık 300 dolar gibi bir fiyatla okulların bu teknolojiyi
eğitim materyalleri arasına katması artık mümkün. Bu gelişme ile öğretmenlere ve diğer eğitim profesyonellere
etkin bir araç kazandırmıştır. Öğretmenler artık tasarım yazılımı indirebilir ve tabletler ve cep telefonları
aracılığıyla erişebilir, öğrencileriyle beraber tasarım yapabilir ve bunu 3D olarak yazdırabilirler. Bu uygulamalar
tasarım platformlarını kullanarak öğrencilerin öğrenme sürecini ve becerilerini geliştirir.
3D baskıyı bir üretim yöntemi olarak kullanmak, öğrencilerin bir fikri kavramından fiziksel bir nesneye nispeten
kolaylıkla geçmelerini sağlar. Fiziksel bir nesneyi sorgulamak, öğrencilerin tasarımlardaki hataları tespit
etmelerini kolaylaştırabilir. Bu onların yaratıcı, pratik bir şekilde değerli problem çözme becerilerini
kazanmalarını sağlar; Prototipleri bastırma yeteneği olmadan, öğrencilerin tasarımlarındaki zayıflıkları tespit
etmeleri ve bunları geliştirmeleri çok daha zor olacaktır.